بیماری نوروپاتی چیست؟

بیماری نوروپاتی

بیماری نوروپاتی در نتیجه آسیب به اعصاب خارج مغز و نخاع (اعصاب محیطی) ایجاد می‌شود و اغلب باعث ضعف، بی‌حسی و درد در دست ها و پاها می‌شود. همچنین می‌تواند مناطق دیگر بدن شما را تحت تأثیر قرار دهد.

سیستم عصبی محیطی شما اطلاعات را از مغز و نخاع (سیستم عصبی مرکزی) به بقیه بدن ارسال می‌کند. اعصاب محیطی همچنین اطلاعات حسی را به سیستم عصبی مرکزی می‌فرستند.

نوروپاتی محیطی می‌تواند در اثر صدمات ضربه‌ای، عفونت‌ها، مشکلات متابولیکی، دلایل ارثی و قرار گرفتن در معرض سموم باشد.

یکی از علل شایع آن دیابت است، افراد مبتلا به نوروپاتی محیطی به طور کلی درد را مثل چاقو خوردن، سوزش یا سوزن سوزن شدن توصیف می‌کنند.

در بسیاری از موارد، علائم بهبود می‌یابند، خصوصاً اگر ناشی از یک بیماری قابل درمان باشد. داروها می‌توانند درد نوروپاتی محیطی را کاهش دهند.

علائم نوروپاتی

هر عصبی در سیستم محیطی شما عملکرد خاصی دارد، بنابراین علائم به نوع اعصاب آسیب دیده بستگی دارد. اعصاب به این صورت دسته بندی می‌شوند:

اعصاب حسی که مانند پوست دما، درد، لرزش یا لمس احساس می‌کنند.

اعصاب حرکتی که حرکت عضلات را کنترل می‌کنند.

اعصاب خودمختار که عملکردهایی مانند فشار خون، ضربان قلب، هضم و مثانه را کنترل می‌کنند.

علائم و نشانه‌های نوروپاتی محیطی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

شروع تدریجی بی‌حسی، سوزن سوزن شدن یا سوزن سوزن شدن در پاها یا دست‌ها، که می‌تواند به سمت بالا در پاها و بازوها گسترش یابد.

درد تیز، لرزشی، ضربان‌دار یا سوزش

حساسیت شدید به لمس

درد در هنگام فعالیت‌هایی که نباید باعث درد شوند، مانند درد در هنگام فشار دادن روی پاها یا زیر پتو

عدم هماهنگی و سقوط

ضعف عضلانی

کاهش حس و یا ضعف حرکتی به شکل دستکش و جوراب در اندام ها

اگر اعصاب حرکتی تحت تأثیر قرار گیرد، فلج می‌شود.

اگر اعصاب خودمختار تحت تاثیر قرار گیرند علایم شامل موارد زیر است:

عدم تحمل گرما

تعریق بیش از حد یا عدم توانایی تعریق

مشکلات روده، مثانه یا گوارش

تغییر فشار خون، ایجاد سرگیجه یا سبکی سر

نوروپاتی محیطی می‌تواند بر یک عصب (مونوروپاتی)، دو یا چند عصب در مناطق مختلف (مونونوروپاتی چندگانه) یا بسیاری از اعصاب در اندام‌ها به صورت قرینه (پلی نوروپاتی) تأثیر بگذارد. سندرم تونل کارپ مثالی از نورونوپاتی است. اکثر افراد مبتلا به نوروپاتی محیطی به پلی نوروپاتی مبتلا هستند. 1

علل بیماری نوروپاتی چیست؟

تخمین زده می شود که حدود 30%  از افراد مبتلا به نوروپاتی مبتلا به "ایدیوپاتیک" هستند و یا با علت نامعلوم با آن درگیر می شوند در واقع، نوروپاتی یک بیماری نیست بلکه آسیبی عصبی ناشی از برخی از شرایط است، که عبارتند از:

نوروپاتی به دلیل دیابت

این، به عنوان شایع ترین علت نوروپاتی مزمن محسوب می شود. سطح قند خون بالا در افرادی که دارای دیابت کنترل نشده ای دارند، ممکن است به اعصابشان آسیب برساند. کمبود ویتامین های فولات یا 12B می تواند منجر به آسیب عصبی و همچنین نوروپاتی محیطی شود.

قرار گرفتن در معرض سموم و بیماری نوروپاتی

حلال ها و حشره کش ها می توانند آسیب عصبی محیطی را ایجاد کنند. داروهایی مانند داروهای شیمی درمانی و همچنین داروهای hiv نیز می تواند به اعصاب محیطی آسیب برسانند.

سرطان از علل بیماری نوروپاتی

نوروپاتی محیطی می تواند در افرادی مبتلا به سرطان، از جمله میلوما و لنفوم چندگانه، ایجاد شود.

رابطه نوروپاتی و بیماری مزمن کلیه

اگر کلیه های انسان غیرطبیعی عمل کنند، عدم تعادل مواد شیمیایی و نمک می تواند به نوروپاتی محیطی منجر شود.

بروز نوروپاتی به علت جراحات

گچ گرفتن تنگ و استخوان های شکسته می توانند عصب ها را تحت فشار قرار دهند.

عفونت و بیماری نوروپاتی

برخی از عفونت ها مانند عفونت ویروسی و بیماری لنفاوی می توانند باعث اعصاب محیطی شوند.

نوروپاتی به دلیل بیماری های بافت همبندی

آرتریت لوپوس سیستمی، آرتریت روماتوئید.

برخی از شرایط التهابی باعث نوروپاتی

شرایطی مانند سارکوئیدوز و بیماری سلیاک می توانند به نوروپاتی محیطی منجر شوند.

ایدیوپاتیکاز علل بیماری نوروپاتی

در برخی افراد علت خاصی از به وجود آمدن نوروپاتی محیطی وجود ندارد.

عوامل خطر ابتلا به نوروپاتی و بی حس شدن دست و پا چیست؟

عوامل خطر نوروپاتی اغلب، عبارتند از:

دیابت نوع یک، به ویژه اگر میزان قندتان کنترل نشود.

کمبود ویتامین ها مانند ویتامین B،

عفونت هایی مانند شینگل، بیماری لنفاوی، HIV و غیره.

بیماری های خود ایمنی، مانند؛ آرتروز لوپوس و روماتیسمی است که در آنها سیستم ایمنی بدن شما به بافت های شما حمله می کنند.

کبد، کلیوی یا اختلالات تیروئیدی.

قرار گرفتن در معرض سموم.

حرکات تکراری مانند افرادی که برای برخی کارهای خاص مدام انجام داده شوند.

سابقه خانوادگی به نوروپاتی. 2

تشخیص بیماری نوروپاتی

با وجود بررسی علائم و نشانه های بیماری نوروپاتی ممکن است تشخیص این بیماری برای خود بیماران غیر ممکن باشد، لذا برای تشخیص قطعی و نهایی باید به پزشک مراجعه شود. در ادامه به نحوه تشخیص این بیماری خواهیم پرداخت:

در ابتدا پزشک با گرفتن شرح حال بیمار از سابقه ابتلا به برخی  بیماری ها و سطح سلامت او آگاهی می یابد، در مرحله بعد با درخواست انجام دسته ای از فعالیت ها میزان توانایی فرد در انجام  آن ها را می سنجد و در نهایت برای تشخیص نهایی از بیمار می خواهد گروهی از آزمایشات را تهیه کند که عبارت است از:

آزمایش خون جهت تعیین سطح قند خون

آزمایش سی تی اسکن و ام ار ای جهت بررسی فشار در نواحی مختلف

نمونه گیری عصب در شرایط خاص

الکترومیوگرافی جهت بررسی میزان انتقال جریان الکتریکی

درمان بیماری نوروپاتی

حا ل که درباره این بیماری اطلاعات لازم را کسب کرده اید، به بررسی راه های درمانی این بیماری می پردازیم :

باید توجه داشته باشید درمان بیماری نوروپاتی با توجه به علت ایجاد این بیماری صورت می گیرد. برای مثال زمانی که علت ایجاد نوروپاتی دیابت باشد، روش درمانی منوط به کنترل سطح کلوکز خون خواهد بود و یا در مواردی که علت بیماری کمبود برخی ویتامین ها در بدن باشد، تامین آن ها می تواند در بهبودی کامل فرد تاثیر گذار باشد. با این حال اقدامات درمانی دیگر در جهت بهبودی بیماری نوروپاتی را بررسی خواهیم کرد:

دارودرمانی
استفاده از رژیم غذایی دارای ویتامین های مورد نیاز
کنترل دیابت
فیزیوتراپی
تزریق دارو های سمپاتومیمتیک 3


پی نوشت:
1.www.biptc.com
2.www.namnak.com
3.www.drertiaei.com